بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ ۱
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ٢ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ٣ مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ٤ إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ٥ اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ٦ صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ٧
آیه ۳۱ سورۀ نور
وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِ‌هِنَّ وَ یحْفَظْنَ فُرُ‌وجَهُنَّ وَ لَایبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْیضْرِبْنَ بِخُمُرِ‌هِنَّ عَلَیٰ جُیوبِهِنَّ وَ لَایبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ. وَ لَایضْرِ‌بْنَ بِأَرْ‌جُلِهِنَّ لِیعْلَمَ مَا یخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَی اللهِ جَمِیعًا أَیهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ۳۱
و به ن با ایمان بگو: دیدگان خود را [از هر نامحرمی] فرو بندند و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند مگر آنچه که طبعاً از آن پیداست. و باید روسری خود را بر گردن خویش [فرو] اندازند، و زیورهایشان را جز برای شوهرانشان یا پدرانشان. آشکار نکنند؛ و پاهای خود را [به گونه‌ای به زمین] نکوبند تا آنچه از زینتشان نهفته می‌دارند معلوم گردد. ای مؤمنان، همگی [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه کنید، امید که رستگار شوید.
ادامه مطلب
اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ ۖ اُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَکَةٍ زَیْتُونَةٍ لَا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ
آیه نور! پیوند و ارتباط این آیه با آیات گذشته از این نظر است که در آیات پیشین سخن از مسأله عفت و مبارزه با فحشاء با استفاده از طرق و وسائل گوناگون بود، و از آنجا که ضامن اجرای همه احکام الهی، مخصوصا کنترل کردن غرائز سر کش، بخصوص غریزه جنسی که نیرومندترین آنهاست بدون استفاده از پشتوانه ایمان» ممکن نیست، سر انجام بحث را به ایمان و اثر نیرومند آن کشانیده و از آن سخن می‌گوید.
ادامه مطلب
اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ ۖ اُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَکَةٍ زَیْتُونَةٍ لَا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ
خداوند نور آسمانها و زمین است؛ مثل نور خداوند همانند چراغدانی است که در آن چراغی (پر فروغ) باشد، آن چراغ در حبابی قرار گیرد، حبابی شفاف و درخشنده همچون یک ستاره فروزان، این چراغ با روغنی افروخته میشود که از درخت پربرکت زیتونی گرفته شده که نه شرقی است و نه غربی؛ (روغنش آنچنان صاف و خالص است که) نزدیک است بدون تماس با آتش شعله‌ور شود؛ نوری است بر فراز نوری؛ و خدا هر کس را بخواهد به نور خود هدایت می‌کند، و خداوند به هر چیزی داناست.
سورۀ نور آیه ۳۵
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ ۱
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ٢ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ٣ مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ٤ إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ٥ اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ٦ صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ٧
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی (۱) همه ستایش ها، ویژه خدا، مالک و مربّی جهانیان است (۲) رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگی است (۳) مالک و فرمانروای روز پاداش و کیفر است (۴) [پروردگارا!] تنها تو را می پرستیم وتنها از تو کمک می خواهیم (۵) ما را به راهِ راست راهنمایی کن (۶) راه کسانی [چون پیامبران، صدّیقان، شهیدان و صالحان که به خاطر لیاقتشان] به آنان نعمتِ [ایمان، عمل شایسته و اخلاق حسنه] عطا کردی، هم آنان که نه مورد خشم تواند و نه گمراه اند (۷)
کسی که دغدغه به ثمر رساندن زندگی‌اش را داشته باشد و به کار اساسی دست نزند، راستی چگونه زندگی می‌کند؟ و آن‌کس که می‌خواهد درست زندگی کند، چگونه به درست زندگی‌کردن خود مطمئن میشود؟ و آن‌کس که می‌خواهد به درست زندگی‌کردن مطمئن باشد، آیا راهی جز راهی که ائمه معصومین علیهم السلام نشان می‌دهند برای کل زندگی برمی‌گزیند؟ مگر نه این است که باید تمام لایه‌های روح را تغذیه کرد تا از کمال انسانی باز نمانیم؟ و مگر نه این است که هدایت‌کردن و سیر دادن هر لایه‌ای از ابعاد انسانی به سوی کمال، در ازاء ضایع نکردن لایه دیگری از روح انسانی ممکن است؟ راستی چه کسی جز قرآن و راهنمائی‌های ائمه معصومین علیهم السلام چنین سیری را می‌تواند بر روی ما بگشاید؟ در مباحث مطرح شده، همه‌ی همت آن است که از طریق قرآن و سخنان ائمه معصومین علیهم السلام؛
اولاً: ابعاد انسانی خود را بشناسیم و با شنیدن صدای هر بعدی، از دیگر ابعاد غافل نشویم.
ثانیاً: با تمام جدّیت خود را در علم و عمل در اختیار قرآن و ائمه معصومین علیهم السلام قرار دهیم، تا از ثمره لازمه زندگی محروم نمانیم.
آنچه در همه‌ی مباحث مورد توجه بوده، عبارت است از داشتن روح استمرار برای یافتن نکته‌ای عمیق‌تر از آنچه در ابتداء، هر انسانی می‌داند و لذا ارزش مباحث وقتی روشن میشود که خود را در دراز مدت در اختیار مباحث قرار دهیم تا طرحی برای تنظیم کل شخصیت خود دریابیم و قدمی فراتر از آنچه هستیم برداریم، و در یک کلمه دستمان را به مطالب بدهیم و بالا برویم، نه این که پای مطالب را بگیریم و پایین بکشیم.
برادر و خواهرم! باید با مباحث قرآن و نهج‌البلاغه زندگی کنی، چگونه است که زندگی کردن برای ما انتها ندارد و همواره در صدد به محتوا رساندن زندگانی هستیم، همین‌طور اُنس داشتن با قرآن و نهج‌البلاغه باید عین زندگی کردن باشد، تا ان‌شاءالله پس از مدت طولانی به چیزهایی نایل شویم که فقط آن کس که رسیده است می‌فهمد که ضرر نکرده است. عمده، دقت و استمرار است که نتیجه‌بخش است. اگر می‌خواهی این دشت طولانی را طی کنی، هفته‌ای یک جلسه از قرآن و یک جلسه از نهج‌البلاغه کافی است، و روی‌هم‌رفته بهتر است به ترتیب تاریخ طرح مباحث آن‌ها را پیگیری کنید. اگر بتوانید پس از مطالعه‌ی چند جلسه، یادداشت‌های خود را با دوستانتان مباحثه کنید نتیجه بیشتری می‌گیرید. وقتی پذیرفتید که راه‌های عمیق را اندیشه‌های عمیق می‌گشایند، و کسانی که می‌توانند عمیق بیندیشند اگر خود را با افکار عادی سرگرم کنند، به خود جفا کرده‌اند، پس به این نتیجه می‌رسید که نمی‌توان خود را از افکاری همچون ملاصدرا و امام خمینی و علامه طباطبایی رحمةالله‌علیهم» و آیت‌الله جوادی آملی حفظه‌الله» و امثالهم بی‌نیاز دانست و اگر به چنین تحلیلی رسیدید، باید عنایت داشته باشید که لازم است با مطالب مطرح شده که عموماً حاصل آثار دانشمندان فوق‌الذکر است، به عنوان درس برخورد کرد.
درباره این سایت